Camino Geert Slabbinck

Vandaag staat er een tocht van 21 km op het programma. Cyril heeft een goede nacht gehad en zijn voeten zijn wat verlicht. Onderweg komen we alleen het dorpje Gourbera tegen. Ook hertenkwekerij onder de baan. St.-Paul-Les-Dax is een vrij grauwe woonstad juist voor Dax. Het enige positieve is dat het het einde markeert van De Landes. (Je zou denken dat je nooit meer uit die troep zou geraken). We worden verwelkomd door gastvrouw Brigitte, die ons wat info geeft. Vanavond is het de laatste avond van Cyril en mij samen. Morgen scheiden onze wegen. Hij doet het wat rustiger aan en verblijft morgen een dag in Dax. Mij scheiden nu nog 100 km van St.-Jean-Pied- de-Port waar ik zaterdag zal aankomen.

Na een licht ontbijt vertrekken Cyril en ik om 8 u richting Taller. De voeten van Cyril zien er niet uit. Ik moet het tempo wat laten zakken zodat hij mee kan. Hinkend komt hij achter. Het gaat helemaal niet meer. In Lesperon houden we halt en we gaan eens deftig ontbijten. (Wat mis ik de geurende ochtendkoffie van moeder Maria). Cyril mag voor 6 euro enkele uren uitrusten in een gite. Ik ga alleen verder en hoop dat hij mij vanavond kan vervoegen. Als dit niet lukt stopt hij zijn Camino. Mentaal was het ook heel zwaar voor hem. Veel is er onderweg niet te zien tenzij nu en dan een vakwerkhuisje. Om 14 u kom ik in de gite van Taller aan. Het ligt net naast het gemeentehuis. Het dorpje stelt niet zoveel voor maar het kerkje is open zodat ik een kaarsje kan branden. Nu maar hopen dat Cyril arriveert. (Bij het publiceren krijg ik bericht van hem dat hij nog 5 km vd gite zit). Kaarsje voor familie.

Nog eens 25 km door de hete De Landes? Het lichaam staat droog en de geest is volledig leeg. Radicaal existentialisme? Existentiële leegte? Wie zal het zeggen. Sartre zou er misschien een antwoord op weten. (Bedenkingen zaterdagavond 16 aug) De nacht doorgebracht in een koele muggenvrije kamer. Een vrij goede slaap gehad zodat het humeur weer boven het vriespunt gestegen is.  Gisteren was het echt een woestijndag. Een dag waarop je het zou opgeven. Door steun en support van het thuisfront ben ik in de oase terecht gekomen. Na een rustig ontbijt bezoek ik de zondagmarkt van het dorpje. Veel stelt het allemaal niet voor. Om half negen start ik mijn tocht van 25 km. Eerst volg ik een parallelweg van de snelweg en daarna is het kaarsrecht tussen de sparrebossen naar Onesse et Laharie. Mooi dat er onderweg rustbanken voorzien zijn. Cyril is een uur voor mij vertrokken vanuit een andere gite maar enkele km voor Onesse haal ik hem in. Hij he...

Ik heb vannacht niet geslapen. In de kamers boven was het niet te houden van de hitte. Bovendien zat het vol muggen.  Daar ik een trip van 39 km voor de boeg had ben ik maar om 1.30 u opgestaan en om 2 u vertrokken. De Landes dat is vaak zandwegen langs sparrebossen. Onderweg in deze streek kom ik maar twee noemenswaardige dorpen tegen. Moustey. Pisos. In Pisos kom ik Cyrille tegen. Cyrille stapt voor de derde keer drie weken de Camino. We slapen in hetzelfde dorp maar in andere gites. Volgende twee dagen slapen we toevallig in dezelfde gite. Om 12 u komen we in Labouheyre aan. We gaan samen iets gaan eten. Om 15 u wordt ik verwelkomd door Jacques en Jacqueline. Mooie omgeving.

Na het ontbijt vertrek ik om half acht. Een trip van 29 km.  Ik zit nu volop in De Landes. Veel is er niet te zien, tenzij je van sparrebossen houdt. In de ochtend steek ik Sonia voorbij. Ik zeg haar nog één keer au revoir. Het zal waarschijnlijk à Dieu worden. Onderweg kom ik alleen het kerkje van Bélien-Beliet tegen. Omstreeks 14 u kom il in Le Muret aan. Een doods dorpje zoals er velen zijn in Frankrijk. Ruim de tijd om de spulletjes eens grondig uit te wassen. Een kaarsje uit dank voor een goede afloop van een medisch onderzoek.

Na een nacht vol muggengezoem vertrek ik deze morgen al om 6 u. Het is nog donker. Voordeel is dat ik vóór de hitte in mijn gîte kan aankomen. Onderweg kom ik alleen het kasteel van Leognan tegen. Verbouwd tot een vrij duur hotel.Vanaf 200 euro/nacht. Na nog enkele dorre maisvelden kom ik uiteindelijk in de Landes terecht. Kaarsrechte wegen tussen de sparrebossen. Voordeel is dat je moeilijk kunt verdwalen. Als je verdwaalt ben je wel de klos. Om 11 u kom ik in Le-barp aan. 24 km in één goede 5 uur. De gite gaat pas open om 15 u. Een telefoontje volstaat om de code te krijgen om de deur te openen. Een bezoek aan het dorpje levert een lekkere sandwich op van de plaatselijke bakker. We zitten hier terug met dezelfde groep van gisteravond. Sonia spant wel de kroon. Zij heeft verleden jaar een beroerte gehad en heeft moeite met stappen. Zij is vanmorgen om 4 u vertrokken en hier om 14 u aangekomen. Juist het dubbele van de tijd die ik nodig h...

Vandaag staat met mijn dochter, schoonzoon en kleindochters een bezoek aan Bordeaux gepland. Ze komen me ophalen aan de gîte. Bordeaux is een mooie stad. Zeker een citytrip waard. Enkele bezienswaardigheden. La grande cloche. La cathédrale. Place de la bourse. Miroir des glaces. Les enfants 's amusent. Place de La Victoire. Bij mijn aankomst blijken drie nieuwe gasten in de gite te zijn aangekomen.

Daar er weer hoge temperaturen werden voorspeld verlaat ik de gite om 7 u. voor een trip van 26 km. Het is een prachtige gite met een mooie keuken, twee doucheruimtes en 10 slaapgelegenheden. Zoals altijd had ik het kot voor mij alleen. Ik ga vandaag Bordeaux doorkruisen. Van het noorden naar het Zuiden. Ik blijf twee dagen in Gradignan. Morgen gaan mijn dochter, schoonzoon en twee kleindochters mij komen ophalen om Bordeaux te bezoeken.  Kerkje in Le Bouscat. Efkes denk ik dat ik verkeerd gelopen ben! Om 14 u kom ik in het prachtige domein van de prieuré van Cayac. Een mooie voormalige abdij. Ineens vier medepelgrims. Een koppel uit Rijsel en twee vriendinnen uit Beieren. Ze komen boven met de warmte denk ik. Vandaag nog ietsje warmer dan gisteren. In de gite vertelt de gastvrouw dat door de hitte en het brandgevaar we de Landes mogelijks niet door mogen. Je moet dan de bus of trein nemen n...

Vanmorgen steek ik in Blaye de Gironde over. Daar de boot pas om 9 u vertrekt heb ik nog ruimschoots de tijd om de vestingen van Vauban te bekijken. De overtocht duurt een half uurtje. In Blaye zie ik ook Giavonella weer die ik verleden week al had ontmoet. Zij steekt de Gironde niet over maar gaat met een vriend die een stuk afwandelen. Onder loodzware temperaturen gaat mijn tocht verder langs immense wijngaarden en wijnhuizen. Rond half vier kom ik na enig zoekwerk in mijn gite aan. De zusters hebben een maaltijd voor mij klaar gezet in de frigo. Jammer dat ik die alleen moet opeten.