Dag 17 : Magny-en-Vexin - Mantes-La-Jolie
Na afscheid genomen te hebben van vrouw en kind gaat de tocht verder richting Epernon. In Epernon komt de eerste kleine route die vanuit Parijs komt samen. Ik hoop Epernon zaterdag te kunnen bereiken. Misschien dat ik dan de eerste pelgrims richting Compostella kan ontmoeten.
Dit wordt afgewisseld met bossen (zonder wolven of grote katten) waar vaak obstakels op de weg liggen.
Uiteindelijk kom ik in Mantes-la-Jolie aan. De naam belooft veel maar dat geldt alleen voor de binnenstad. Even buiten het centrum heb je grauwe achterbuurten met veel woonblokken.
De kelderkamer is zoals ik gevraagd heb : primair. Vanavond wordt het vroeg onder de wol zodat ik morgen vroeg kan vertrekken.
De tocht gaat verder tussen immense graanvelden en vanaf nu ook zonnebloemen.
Deze middag efkes paniek toen enkele apps, waaronder mijn route, van mijn gsm verdwenen waren. Dankzij de tussenkomst van mijn super geniale dochter Reinhilde werd dit euvel opgelost. Zo zie je maar hoe afhankelijk we zijn van dit bakje. Twee satellieten die in de ruimte tegen elkaar botsen en we worden zo terug in het stenen tijdperk gekatapulteerd
Gelukkig is het zo ver niet gekomen!
BeantwoordenVerwijderenDan van dat ‘super geniale dochter’ laat ik inkaderen 😇. Hopelijk houdt de gsm stand!
BeantwoordenVerwijderenhet weer kan een spelbreker zijn, maar de natuur maakt veel goed. Goe bezig
BeantwoordenVerwijderenGeert, ik geniet iedere avond vol bewondering van jouw blog.
BeantwoordenVerwijderen🥴 Klein bakje maar zo belangrijk geworden voor info en communicatie
BeantwoordenVerwijderenDag Geert, iedere dag is hier op jou blog een ontspannend en spannend verhaal te lezen. Straks wordt het leuker wanneer je zich kan aansluiten bij andere pelgrims.
BeantwoordenVerwijderenGeniet maar met volle teugen van de camino en zorg goed voor je voetjes!! Groetjes
Geert
BeantwoordenVerwijderenGa jij langs Bordeaux? Wanneer denk je daar te zijn?