Dag 47 : 16 augustus. Le Muret - Labouheyre
Ik heb vannacht niet geslapen. In de kamers boven was het niet te houden van de hitte. Bovendien zat het vol muggen.
Moustey.
Pisos.
Daar ik een trip van 39 km voor de boeg had ben ik maar om 1.30 u opgestaan en om 2 u vertrokken.
De Landes dat is vaak zandwegen langs sparrebossen.
Onderweg in deze streek kom ik maar twee noemenswaardige dorpen tegen.
In Pisos kom ik Cyrille tegen. Cyrille stapt voor de derde keer drie weken de Camino.
We slapen in hetzelfde dorp maar in andere gites. Volgende twee dagen slapen we toevallig in dezelfde gite.
Om 12 u komen we in Labouheyre aan. We gaan samen iets gaan eten.
Om 15 u wordt ik verwelkomd door Jacques en Jacqueline.
Mooie omgeving.
Lieve papa,
BeantwoordenVerwijderenwe voelen van hieruit hoe zwaar dit moment voor je is. Het gebrek aan slaap, de stilte onderweg en de eenzaamheid wegen begrijpelijk zwaar. Maar vergeet nooit dat je al een ongelooflijke weg hebt afgelegd – elke stap is een bewijs van jouw kracht en doorzettingsvermogen.
Ook al voelt het alsof je er alleen voor staat, wij zijn er altijd bij, stap voor stap naast jou in gedachten. 💛 Laat het vandaag genoeg zijn dat je er bént, dat je doorgaat, ook al is het met kleine passen. Je hoeft niet alles in één keer te dragen.
Blijf vertrouwen, papa, want diep vanbinnen zit een kracht die je al zo vaak vooruit heeft geholpen. En als je zelf even niet meer kan geloven, weet dan dat wij hier wél in jou geloven. ❤️
En weet ook dit: soms is verdergaan de weg, soms mag stilstaan of omkeren ook een deel van de tocht zijn. Wat je ook kiest, voor ons is het altijd goed – jij bent meer dan genoeg, gewoon omdat je onze papa bent. 🌿✨
Dikke knuffel van ons allemaal
De Landes is al zo'n saaie streek om met de auto te doorkruisen. Hoeveel langer en ontmoedigend moet dit zijn om er te voet door te trekken. Laat staan met de hitte erbij. Maar weldra zie je de bergen in de verte, en je ziet ze ook elke dag iets dichterbij komen.
BeantwoordenVerwijderen😮💨